Toen ik over de avondmarkt in Luang Prabang (Laos) liep, kwam ik ze veel tegen: poffertjes. Je bent aan de andere kant van de wereld. Zo’n beetje alles is anders tot het moment dat je poffertjes ziet. Poffertjes! Je kiest de mevrouw met poffertjespan inclusief de langste rij uit en je wacht geduldig. In een handig gevouwen bananenbakje krijg je de poffertjes in je hand. Je proeft, maar de smaak doet je niet aan Nederland denken. Een ietwat melig poffertje met een subtiele kokossmaak. Superlekker! Deze poffertjes worden overigens ook in het Noorden van Thailand gegeten, maar dan vaak met wat bosui en vissaus. Ik maak vandaag de poffertjes zoals ik die in Laos at. Met maar 4 ingrediënten heb je binnen no-time een heerlijk hapje op tafel!
Wat heb je nodig voor ongeveer 25 poffertjes?
- 250 ml kokosmelk
- 190 gr gewone rijstmeel
- 65 gr basterdsuiker
- snuf zout
1. Mix alle ingrediënten in een beslagkom.
2. Doe het beslag in een spuitflesje (of oude sausfles die je even afspoelt).
3. Poffertjespan op redelijk hoog vuur. Beetje zonnebloemolie met een kwastje over de pan verdelen. Voeg het beslag toe.
Daarna leg je voor nog geen minuut een deksel op de pan.
4. Let op: Voordat het deeg helemaal gaar is, leg je een poffertje gedraaid op een ander stukje. Als het deeg al gaar is, zullen ze niet goed aan elkaar plakken. Op die manier krijg je dus een soort balletje (zie foto hieronder).
Smakelijk! (Bakje vouwen van bananenblad? Check deze video.)
Foto’s zijn gemaakt door Tijn Schmitz in de kookstudio van Sjef Kok in Boxmeer.
Vandaag geprobeerd te maken in mn nieuwe gietijzeren poffertjespan.Helaas niet gelukt , de poffertjes waren lichtbruin van kleur,hard en plakten aan de pan vast.
Wat doe ik verkeerd want het beslag rook wel heerlijk
Dat is raar. Wat voor pan heb je gebruikt? En wat voor olie? Jammer om te horen!
Gr. Rik
als pan heb ik een gietijzeren poffertjespan gebruikt en deze heb ik ingesmeerd met zonnebloemoli
On trouve toujours de bonnes idées chez Si Tu veux Jouer… Pas de mariages prévus dans mon environnement proche, mais comme d’habitude je conserve ces éléments dans un coin de mon ordinateur (non, pas dans mon cerveau hélas, cependant il garde en mémoire l&stnuo;esreqsiel : où trouver la mine )